کودکان طلاق

شکی نیست که طلاق می تواند تأثیر زیادی بر کودکان بگذارد. به همین دلیل کودکان طلاق یکی از آسیب پذیرترین قشر جامعه هستند. بنابراین والدین باید تا جایی که می توانند برای حفظ زندگی مشترک خود تلاش کنند. با این حال، این همیشه یک اقدام عملی نیست. اگر در شرایطی هستید که طلاق آخرین راهکار شماست، مهم است که نقش خود را در زندگی فرزندتان حفظ کنید و بیش از پیش به او توجه کنید.

کودکان طلاق

طلاق نشان دهنده یک تغییر اساسی و غالبا آسیب زا در دنیای کودک است. بسیاری از کودکان با طلاق احساس غم، عصبانیت و اضطراب می کنند و درک سختی از تغییر زندگی دارند. اما اکثرا با مشاوره طی یک یا دو سال آینده بهبود می یابند. البته سن کودک در زمان طلاق نیز در نحوه پاسخ او به طلاق تأثیر دارد. خیلی دقیق نمی توان گفت بهترین سن کودکان برای طلاق و یا بدترین سن کودکان برای طلاق چه زمانی است. طلاق در هر زمانی مشکلاتی را برای فرزندان به دنبال دارد.

در اینجا خلاصه ای از آنچه کودکان در سنین مختلف درک می کنند آورده شده است. با این آگاهی می توانید به کودک در گذر از بحران طلاق کمک کنید.

تاثیر طلاق بر نوزادان – از تولد تا 18 ماهگی

در دوران نوزادی، نوزادان می توانند تنش در خانه (و بین والدین خود) را احساس کنند، اما نمی توانند استدلال درگیری را درک کنند. اگر تنش ادامه پیدا کند، نوزادان ممکن است به ویژه در مورد افراد جدید تحریک پذیر و چسبنده شوند. آنها همچنین ممکن است تمایل به انزوا داشته باشند یا علائم تأخیر رشد را نشان دهند.

چگونگی گذر از بحران طلاق:

کودکان در این سن به سازگاری و روتین نیاز دارند. بنابراین حفظ روال عادی روزمره، به خصوص در مورد خواب و غذا، در طول و بعد از طلاق مهم است. اسباب بازی ها یا وسایل امنیتی مورد علاقه کودک را به او بدهید و اوقات بیشتری را به آسایش جسمی و کنار او بودن اختصاص دهید. به دوستان و خانواده خود تکیه کنید و خودتان هم به اندازه کافی استراحت کنید تا وقتی که نوزادتان بیدار می‌شود هوشیار باشید. 

تاثیر طلاق بر کودکان – از 18 ماهگی تا 3 سالگی

پیوند اصلی کودکان نوپا با والدینشان است، بنابراین درک هر اختلال اساسی در زندگی و در خانه می تواند دشوار باشد. علاوه بر این، بچه ها در این سن خود محور هستند و ممکن است فکر کنند که آنها باعث جدایی والدین خود شده اند. ممکن است گریه کنند و نیاز به توجه بیشتری از حد معمول داشته باشند، شاید منزوی شوند و به مکیدن انگشت شست روی آوردند، در مقابل تمرین توالت مقاومت کنند، ترس از جدایی یا خواب رفتن و یا مشكل در خوابیدن دارند.

چگونگی گذر از بحران طلاق:

در صورت امکان، والدین باید با هم همکاری کنند تا روال عادی زندگی کودک را حفظ کنند. همچنین مهم است که با فرزند خود وقت بگذرانید، توجه بیشتری را خرج کنند و از دوستان و نزدیکان معتمد بخواهند که همین کار را انجام دهند. از او بخواهید احساساتش را بگوید (البته اگر می تواند صحبت کند)، با هم کتاب بخوانید و به او اطمینان دهید که وی مسئول جدایی نیست.

تاثیر طلاق بر پیش دبستانی ها – از 3 تا 6 سالگی

کودکان پیش دبستانی مفهوم طلاق را درک نمی کنند، هر چقدر هم محیط خانه پرفشار باشد آنها نمی خواهند والدینشان از هم جدا شوند. همانند کودکان نوپا، پیش دبستانی ها هم معتقدند که در نهایت مسئول جدایی والدینشان هستند. آنها ممکن است احساسات نامشخصی را نسبت به آینده تجربه کنند، عصبی شوند، افکار یا ایده های ناخوشایندی داشته باشند یا گرفتار کابوس شوند.

چگونگی گذر از بحران طلاق:

پیش دبستانی ها به کسی نیاز دارند تا با او صحبت کند و راهی برای بیان احساسات خود داشته باشند. کودکان در این سن همچنین باید احساس امنیت کنند و بدانند که آنها همچنان پدر یا مادر خود را خواهند دید (کسی که با آنها به طور منظم زندگی نمی کند). یک برنامه بازدید منظم تنظیم کنید و حتما به طور مداوم آن را رعایت کنید.

تاثیر طلاق بر کودکان مدرسه ای – 6 تا 11 سال

خردسالان – 5 تا 8 ساله – مفهوم طلاق را درک نخواهند کرد و ممکن است احساس کنند که والدینشان در حال جدایی از آنها هستند. آنها ممکن است نگران از دست دادن پدر خود باشند (اگر با مادر خود زندگی می کنند) و تصور می کنند که والدین آنها دوباره جمع می شوند. در واقع، آنها اغلب معتقدند که می توانند مانع طلاق شوند.

بچه های 8 تا 11 ساله ممکن است یکی از والدین را به خاطر جدایی مقصر بدانند و والدین “خوب” را در برابر “بد” قرار دهند. آنها والدین خود را متهم به خودخواهی می کنند و عصبانیت خود را از طرق مختلف ابراز کنند؛ پسران ممکن است با همکلاسی های خود دعوا کنند یا با همه لجباز شوند، در حالی که دختران مضطرب، منزوی یا افسرده می شوند. كودكان از هر دو جنس به دلیل استرس تجربه معده درد یا سردرد را خواهند داشت، یا برای نرفتن به مدرسه تمارض کنند.

چگونگی گذر از بحران طلاق:

کودکان دبستانی هنگام طلاق احساس ضعف و طرد شدید دارند، اما والدین می توانند احساس امنیت و عزت نفس فرزند خود را دوباره بسازند. هر کدام از والدین باید با فرزند خود زمان بگذارنند و از او بخواهند تا در مورد احساسات خود صحبت کند. به او اطمینان دهید که هیچ کدام او را رها نخواهید کرد و مجددا تأکید کنید که طلاق تقصیر او نیست. به همین ترتیب، والدین نباید یکدیگر را مقصر بدانند، بلکه توضیح دهند که این یک تصمیم متقابل بوده است. همچنین مهم است که برنامه ای منظم برای دیدن او داشته باشید.

سرانجام، کودک خود را ترغیب کنید که درگیر رویدادها و سرگرمی هایی باشد که از آن لذت می برد. به او کمک کنید تا اعتماد به نفس خود را احیا کند و او را ترغیب کند تا با دیگران و دوستان خود وقت بگذارند و تنها نماند.

تاثیر طلاق بر بچه ها

متاسفانه با گرم شدن بازار طلاق در این روزها، کودکان زیادی شاهد جدایی والدینشان از هم هستند. در این میان، نزدیک به نیمی از آنها ازدواج دوم والدین خود را هم تجربه می کنند. طلاق به طور قابل توجهی خطر ابتلا به چالش های اساسی در زندگی را افزایش می دهد. جدا شدن والدین تاثیرات زیادی بر روی فرزندان دارد که در ادامه آنها را برشمرده ایم. البته قبلا به طور کامل درباره تاثیر طلاق بر فرزندان صحبت کرده ایم.

اثرات جسمی بر بچه های طلاق

کودکانی که والدین آنها طلاق گرفته اند، بیشتر از دیگر کودکان دچار آسم، سردرد و اختلالات گفتاری می شوند. کودکان طلاق پنجاه درصد بیشتر در معرض مشکلات جسمی قرار دارند. در حالی که كودكانی كه با والدين خود زندگی می كنند 20 تا 35 درصد از نظر جسمی سالم تر از بچه های طلاق هستند.

اثرات عاطفی بر بچه های طلاق

مطالعات نشان داده نوجوانانی که در خانواده های تک والد بزرگ شده اند، 300 درصد بیشتر از نوجوانان خانواده های سالم به کمک روانشناختی احتیاج دارند. کودکان طلاق حتی بیشتر از کودکانی که یکی از والدین خود را از دست داده اند، مشکلات روانی بیشتری داشته باشند. همچنین میزان خودکشی در افرادی که والدینشان جدا شده اند، دو برابر است. اضطراب و افسردگی، سابقه آسیب پذیری در برابر مواد مخدر و الکل در نوجوانی و ترس از تعهد در این افراد بالاست.

تحصیلات و آموزش در بچه های طلاق

فرزندان والدین مطلقه دو برابر بیشتر از همسالان خود دبیرستان را ترک می کنند. همچنین فرزندان طلاق از نظر تحصیلات کمی بدتر عمل می کنند.

وضعیت بچه ها بعد از طلاق

زمانی که والدین از هم جدا می‌شوند باید درباره نحوه مراقبت از کودکان به توافق برسند. توافقنامه‌ ها باید به مسائلی مانند جایی که کودک در آن زندگی خواهد کرد، چه میزان زمانی والدین با کودک سپری خواهند کرد و … توجه کنند.

حدود 30 درصد والدین بدون کمک، به توافق مشترک می رسند، 30 درصد دیگر به دنبال مشاوره از متخصصانی مانند روانشناسان یا مشاوره خانواده هستند و در این مورد مشورت می کنند. اما حدود 40 درصد والدین در این مورد اختلاف نظر دارند و قادر به حل آن نیستند، بنابراین دادگاه خانواده در این مورد تصمیم خواهد گرفت.

در هر صورت موافقت نامه های والدین باید با نسبت به شرایط جدید باشد و در طول زمان مجددا مورد مذاکره قرار گیرند. به عنوان مثال، کودکی که معمولا آخر هفته در کنار مادر است، ممکن است به یک ورزش آخر هفته که در نزدیکی خانه پدرش است، علاقه داشته باشد و شاید بخواهد زمانی که با مادرش می باشد را تغییر دهد.

با توجه به اینکه والدین فرزند مشترکی دارند، اغلب به مدت 20 یا 30 سال پس از جدایی با یکدیگر در تماس هستند. توسعه همكاری آنها می تواند چالش برانگیز باشد و با هم اختلاف نظرهای زیادی داشته باشند. این درگیری ها نباید در مقابل فرزندانشان رخ دهد، زیرا فرزندان رنج خواهند برد. بنابراین والدین باید یاد بگیرند که به هم احترام بگذارند و تنها منافع کودک را مدنظر داشته باشند.

در بسیاری از مراکز روانشناسی و مشاوره، خدمات بی شماری برای کمک به کودکان طلاق و همچنین والدین آنها در دسترس است. این موارد شامل مشاوره طلاق، آموزش والدین پس از جدایی و ​​مشاوره فرزندان طلاق است. گروه مشاوره نیک همراه با مشاوره های حضوری، آنلاین و تلفنی نقش موثری در روند طی کردن بحران طلاق خواهد داشت.

021-28424894