حملات پانیک از ترس شدید است که با مجموعه ای از علائم جسمی مانند ضربان قلب سریع یا تنگی نفس همراه است. حمله پانیک بدون وجود عوامل واقعی که می توانند در ترس نقش داشته باشند می تواند رخ دهد. ممکن است چند دقیقه یا چند ساعت طول بکشد و اغلب بدون علائم هشدار دهنده شروع می شود. با این حال، پانیک یک بیماری معمول و قابل درمان است. این پست را بخوانید تا در مورد دلایل، علائم، عوامل خطر، تشخیص و درمان اختلال پانیک در کودکان که از اختلالات رفتاری کودکان است، بیشتر بدانید.
اختلال پانیک در کودکان
اختلال پانیک معمولاً بطور ناگهانی و بدون علائم و نشانه های هشدار دهنده شروع می شود. این حملات می توانند در طول شب یا روز اتفاق بیفتند. برخی از کودکان ممکن است حملات مکرر داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است حمله های گاه به گاه داشته باشند.
علائم و نشانه های مربوط به حمله پانیک در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تعریق
- تنگی نفس
- لرز یا لرزیدن
- ضربان قلب سریع
- گرگرفتگی
- درد قفسه سینه
- درد شکم
- سردرد
- حالت تهوع
- غش
- جیغ زدن
- گریه
- تنفس سریع یا سنگین
علائم ممکن است برای چند دقیقه دوام داشته باشند. کودکان معمولا پس از از بین رفتن علائم احساس خستگی می کنند یا اغلب می خوابند. ممکن است کودکان رفتارهای جدا از واقعیت داشته باشند و اغلب بگویند احساس می کنند دارند می میرند یا دیوانه می شوند.
حملات پانیک معمولاً نیاز به مراجعه فوری پزشکی ندارند. با این حال، در صورت عدم درمان، کودکان مبتلا به اختلال وحشت ممکن است رفتاری آشکار داشته باشند و مایل نباشند به مدرسه بروند یا با افراد ملاقات کنند.
علل اختلال پانیک در کودکان
علت دقیق حملات پانیک مشخص نیست. عوامل زیر ممکن است در ایجاد اختلالات هراس نقش داشته باشند.
- ژنتیک
- فشار
- تغییر در عملکردهای مغز
طبیعت یا خلق و خوی کودک نیز ممکن است نقش مهمی در بروز اختلالات هراس و اضطراب داشته باشد. کودکانی که نسبت به استرس و احساسات منفی حساس تر هستند، ممکن است خطر ابتلا به اختلالات هراس را افزایش دهند. برخی از کودکان ممکن است دچار اختلال هراس شوند که در اثر برخی اوقات شرایط استرس زا مانند مشق شب مدرسه، ترس از مجازات والدین یا معلمان و غیره ایجاد شده است.
تشخیص حمله پانیک در کودکان
شما باید واکنش های کودک را با جزئیات توضیح دهید. پزشکان ممکن است چند سؤال برای شناسایی عوامل محرک یا هراس مربوط به حملات هراس بپرسند. همچنین معاینه جسمی و برخی از آزمایشات را انجام دهند تا از شرایط پزشکی که ممکن است شبیه حمله پانیک باشد، مطمئن شوند.
اگر هیچ مدرکی در مورد سایر بیماریهای جسمی وجود نداشته باشد، پزشک فرزند شما را به روانشناس و روانپزشک ارجاع می دهد. تجزیه و تحلیل دقیق توسط ایشان می تواند به تشخیص اختلالات سلامت روانی منجر به حملات پانیک کمک کند. اختلالات سلامت روان مانند اختلال وسواس فکری یا اختلال اضطراب اجتماعی چند نمونه از شرایطی است که ممکن است باعث حملات هراس شود.
درمان حمله پانیک در کودکان
حملات هراس در كودكان و نوجوانان ممكن است با داروها و رفتار درمانی انجام شود.
رفتاردرمانی: درمانهای شناختی-رفتاری با هدف این است که کودکان افکار واقع گرایانه و غیرواقعی را که منجر به حملات می شود را درک کنند. این می تواند به آنها کمک کند بر ترس خود غلبه کنند. بازی درمانی یا گفتاردرمانی می تواند برای غلبه بر اضطراب و مشکلات رفتاری کودکان در دوران کودکی مفید باشد.
داروها: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نوعی از داروهای ضد افسردگی است که غالباً به عنوان درمان استفاده می شود. بنزودیازپین گروه دیگری از داروهای مورد استفاده است. با این حال، آنها می توانند باعث آرامبخشی و خواب آلودگی شوند و از این رو ممکن است انتخاب خوبی برای درمان کودکان نباشد. پزشک در مورد دارو تصمیم می گیرد و بر اساس سن کودک، شدت حمله و عود آن، یک نسخه طولانی مدت یا کوتاه مدت را تهیه می کند.
کودکانی که حملات مکرر دارند ممکن است نیاز به شروع دارودرمانی قبل از درمانهای رفتاری داشته باشند.
درمان طبیعی برای اضطراب در کودکان
کودکان نیاز به روشهای درمانی طبیعی دارند. حمایت و تشویق والدین و مراقبان برای رسیدن به نتایج بهتر مورد نیاز است. والدین می توانند برای جلوگیری از بروز هرگونه حمله هراس ، تلاش کنند.
اصلاحات سبک زندگی زیر و مراقبت از خانه نیز می تواند در مقابله با علائم اختلال پانیک در کودکان کمک کند.
- تکنیک های آرام سازی: شما ممکن است برخی از تکنیک های آرامش بخش مانند تنفس عمیق و یوگا را به کودک خود آموزش دهید. این ممکن است استرس را به حداقل برساند و به کودک کمک کند که آرام باشد.
- فعالیت بدنی: کودک خود را تشویق کنید که خود را درگیر ورزش و فعالیتهایی مانند رقص و ورزش های رزمی کند. ورزش می تواند به کاهش استرس کمک کند.
- خواب کافی: خواب عمیق خوب برای بهزیستی جسمی و روانی مهم است.
همچنین ممکن است به برخی از گروههای پشتیبانی والدین بپیوندید. ملحق شدن به گروه ها به شما در مدیریت استرس و سایر مشکلات ناشی از وضعیت فرزند شما کمک می کند.
مکمل های گیاهی و مکمل های غذایی برای درمان اختلالات پانیک تاثیر زیادی ندارند. اگر می خواهید از چنین محصولاتی استفاده کنید، برای مشاوره در مورد ایمنی و کارآیی آنها با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.
انواع حملات اضطراب در کودک
در زیر انواع متداول حملات هراس براساس علل آنها وجود دارد.
حمله غیرمترقبه (بدون احتمال):
اینها حملات هراس هستند و هیچ علت و محرک داخلی و خارجی ندارند. ممکن است در هر زمان و در هر شرایطی رخ دهد.
حملات موقعیتی:
این حملات به دلیل قرار گرفتن در معرض انواع خاصی از استرس یا موقعیت ها رخ می دهد. با اجتناب از محرک ها، می توان آنها را پیش بینی کرده و از آنها جلوگیری کرد. کودکان معمولاً می توانند حملات را در حین بحث و جدال خانوادگی، زمان امتحان یا در موقعیت های اجتماعی کاهش دهند.
حملات مستعد موقعیت:
این یک حمله هراسناک است که توسط برخی شرایط ایجاد می شود، اما ممکن است همیشه رخ ندهد. این نوع حمله هراس همچنین ممکن است قبل یا بعد از شرایط تحریک اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، كودك ممكن است قبل یا بعد از امتحانات مدرسه حمله داشته باشد، اما هنگام نوشتن امتحان ممکن است دچار ترس و وحشت نشود.
اختلال هراس نوعی اختلال اضطراب است. بسیاری از انواع دیگر اختلالات اضطرابی در دوران کودکی وجود دارد که از نزدیک با اختلال همراه است.
اختلال اضطراب عمومی:
نوعی اختلال است که موجب نگرانی بیش از حد یا اضطراب در مورد موارد خاص مانند عملکرد تحصیلی، دوستی یا موقعیتهای خانوادگی می شود که می تواند باعث خستگی، بی خوابی، فشار عضلانی و غیره شود.
اختلال اضطراب جدایی:
ترس از جدا شدن از والدین یا مراقبان است و ممکن است باعث شود کودک از رفتن به مدرسه امتناع ورزد. علائم جسمی مانند حالت تهوع یا سردرد می تواند همراه با این اختلال باشد. این شکل اضطراب در کودکان نوپا بیشتر از کودکان بزرگتر است.
اختلال انتخابی:
این امتناع کودک از صحبت در موقعیت های خاص است که ممکن است در کودکان در سنین مدرسه دیده شود. نمونه ای از این شرایط هنگامی است که کودک بیش از حد در خانه یا سایر شرایط راحت در مدرسه صحبت می کند.
حملات خاص:
بعضی از کودکان ممکن است از برخی موقعیت ها یا اشیاء خاصی دچار ترس و اضطراب شوند. به این نوع ترس، فوبیا گفته می شود. ترس از حیوانات خاص، آب، ارتفاعات، فضای بسته، صداهای بلند و غیره، نمونه هایی از فوبیاهای خاص هستند.
اختلال هراس:
این یک بیماری اضطراب است که با حملات مکرر و بدون هیچ عاملی باعث ترس یا نگرانی می شود.
اختلال اضطراب اجتماعی:
نوعی اختلال اضطراب با ترس شدید از تعامل اجتماعی یا عملکرد در گروه های همسالان یا یک کلاس است. کودک مبتلا به این اختلال ممکن است گریه کند، به بزرگسالان چسبیده باشد؛ یخ بزند و در موقعیت هایی که باعث اضطراب می شود از صحبت کردن خودداری کند.
حملات هراس و حملات اضطرابی ممکن است علائم مشابهی داشته باشند. اما اضطراب در مورد برخی اتفاقات قریب الوقوع مانند بیماری، نمرات درسی، امتحانات، دیر رسیدن به مدرسه، مشق شب و غیره نگران کننده است.
اضطراب بیش از حد ممکن است باعث بروز حملات اضطرابی از جمله علائم جسمی بیقراری، خستگی، کمبود خواب یا اغلب برای جلوگیری از موقعیت ها شود. این ممکن است طولانی تر یا مزمن باشد.
حملات پانیک در کودکان در شب
حملات پانیک در شب ها حملات وحشت شبانه نامیده می شوند. این بیدار شدن ناگهانی از خواب با ترس و علائم جسمی بدون تحریک واقعی است. کودکان مبتلا به حملات وحشت شبانه نیز ممکن است علائم شبیه به حملات رخ داده در طول روز داشته باشند. حملات شب ممکن است چند دقیقه طول بکشد، اما کودک برای آرام شدن و بازگشت دوباره به خواب، به زمان نیاز داشته باشد.
حملات وحشت شبانه نه خطرناک هستند و نه نیاز به معالجه اضطراری. مطمئن شوید که هیچ دلیل جسمی وجود ندارد که بتواند حمله وحشت ایجاد را کند. اگر گمان می کنید کودک مشکل خاصی دارد، پس از آن سریع مراقبت های پزشکی را انجام دهید.
خطرات و عوارض حمله پانیک در کودکان
اختلالات پانیک در كودكان رخ می دهد اما در دوران نوجوانی و بزرگسالی شایع تر است. عوامل دیگری نیز وجود دارد که می تواند خطر حمله به هراس را در کودکان افزایش دهد.
- حملات پانیک در اعضای خانواده و نزدیکان
- مرگ یا بیماری والدین، خواهران و برادران، مراقبان یا هر کسی که نزدیک آنها باشد
- جدایی از والدین یا یکی از والدین به دلیل طلاق یا دلایل دیگر
- سوء استفاده جسمی یا جنسی
- آسیب جسمی
استدلال در بین والدین و به دنیا آمدن خواهر و برادرهای جدید برخی از دلایلی است که می تواند کودک را نادیده گرفته و در نتیجه خطر حملات را افزایش دهد.
در صورت عدم درمان، حملات ممکن است به برخی از عوارض منجر شود:
- افسردگی
- اختلالات اضطرابی
- افکار خودکشی و خودکشی
- سوء مصرف الکل
- سوء مصرف مواد
حملات پانیک همچنین ممکن است در روابط شخصی اختلال ایجاد کند و ممکن است باعث شود کودک از لحاظ اجتماعی جدا شود. در طولانی مدت، فوبیا و اختلالات روانپزشکی ممکن است باعث افزایش رفتار تعارضی شود.
ممکن است بیشتر والدین کودک را از موقعیتهایی که باعث حمله می شود، به راحتی دور کنند. با این حال کودک را نسبت به چنین شرایطی حساس تر کرده و حملات را تشدید کند. درعوض، از کودک بپرسید که چه چیزی باعث ایجاد نگرانی یا ترس در سناریوهای خاص شده است. اگر مشاوره کودک مؤثر نیست، پس سریعاً به پزشک مراجعه کنید.